Okołoporodowe wsparcie psychologiczne

Ciąża i macierzyństwo postrzegane jako radosny czas budowania relacji z dzieckiem, jest także okresem wielu zmian w całym systemie rodzinnym. Zmiany te dotykają kobietę w obszarze fizjologicznym, psychicznym, emocjonalnym, społecznym jak również zawodowym. Po narodzinach dziecka następuje naturalne przeformułowanie systemu wartości obojga rodziców, panujących w nim zasad oraz reguł, a także hierarchii ważności.

Sprawdź, w jakich sytuacjach wsparcie psychologiczne może być potrzebne:

  • rodzice nie byli przygotowani na ciążę, jest ona nieoczekiwana,
  • problemy z zajściem w ciążę,
  • ciąża wysokiego ryzyka,
  • kobieta w trakcie ciąży jest hospitalizowana,
  • trudny poród i wsparcie poporodowe,
  • dziecko urodziło się przed terminem – rodzice „wcześniaka”,
  • rozpoznanie zaburzeń nastroju w ciąży,
  • kiedy pojawi się „baby blues”,
  • depresja poporodowa,
  • kobieta w ciąży jest Pacjentką Poradni Zdrowia Psychicznego,
  • przygotowanie do roli rodzica,
  • kryzys partnerski,
  • syndrom „wypalenia rodzicielskiego”,
  • psychoedukacja dotycząca rozwoju dziecka.

W Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD – 11 obowiązującej od stycznia 2022r., zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania związane z ciążą, porodem i połogiem występują pod kodami 6E20–6E2Z. W tym tzw. „baby blues” czyli smutek poporodowy (maternal/maternity/postpartum/postnatal/peurperal blues/sadness syndrome MB), depresja poporodowa (postpartum /postnatal/peurperal depression PPD), hipomania poporodowa (postpartum hipomania „baby pinks” PH) oraz psychoza poporodowa (postpartum/ postnatal/peurperal psychosis PP).

Etiologia występowania okołoporodowych zaburzeń nastroju jest dość złożona, a badania dotyczące tego problemu pokazują jak wiele czynników może wpływać na ryzyko ich wystąpienia: cechy osobowościowe, sytuacja ekonomiczna, doświadczenia wczesnodziecięce rodziców, umiejętność radzenia sobie ze stresem, wiek, poziom wsparcia społecznego i in. Depresja poporodowa może dotykać zarówno kobiety jak i mężczyzn, dlatego z punktu widzenia profilaktyki oraz wczesnego diagnozowania okołoporodowych zaburzeń nastroju jest ważna psychoedukacja w tym temacie obojga rodziców.

JAK ROZPOZNAĆ OBJAWY I KIEDY  SIĘ ZGŁOSIĆ PO POMOC

Smutek poporodowy czyli „baby blues” to łagodne zaburzenie nastroju, które dotyka do 85% kobiet. Rozwija się po dwóch–pięciu dniach od porodu i ustępuje samoistnie po mniej więcej dwóch tygodniach. Można go zatem traktować jako zmianę typową. Do objawów syndromu baby blues zalicza się:

  • umiarkowane obniżenie nastroju,
  • niestabilność emocjonalną,
  • płaczliwość,
  • drażliwość, 
  • zwiększoną wrażliwość na bodźce,
  • uczucie zmęczenia i wyczerpania,
  • trudności z koncentracją uwagi,
  • zaburzenia snu,
  • zmniejszenie łaknienia.

Depresja poporodowa


Większość przeprowadzonych badań wskazuje, że ok. 13–20% matek oraz około 10% ojców cierpi na depresję poporodową, która pojawia się w ciągu czterech–sześciu tygodni po porodzie, a według niektórych autorów nawet do trzech miesięcy po porodzie.

Charakterystyczne objawy depresji poporodowej:

  • obniżony nastrój,
  • przygnębienie występujące przez większość część dnia,
  • płaczliwość,
  • zmniejszony poziom energii przez co najmniej dwa tygodnie,
  • zwiększony poziom lęku/zmniejszony poziom zaufania do siebie,
  • poczucie winy,
  • negatywna ocena siebie i własnej sprawczości oraz atrakcyjności,
  • obniżeniem funkcji poznawczych,
  • zaburzenia snu i łaknienia,
  • unikanie kontaktów społecznych,
  • myśli o śmierci i chorobie,
  • myśli i zamiary suicydalne.

OKOŁOPORODOWA POMOC PSYCHOLOGICZNA I PSYCHIATRYCZNA W SZPITALU ŚW. ANNY W PIASECZNIE


W ramach wsparcia psychologicznego i psychiatrycznego prowadzimy:

  • konsultacje psychologiczne, wsparcie oraz diagnostykę i psychoedukację dla kobiet w ciąży i po porodzie,
  • konsultacje psychiatryczne, diagnostykę oraz leczenie farmakologiczne dla kobiet w ciąży oraz po porodzie,
  • psychoterapię indywidualną, wsparcie i profilaktykę wystąpienia okołoporodowych zaburzeń nastroju,
  • psychoterapię grupową, wsparcie, profilaktykę i psychoedukację w celu zmniejszenia liczby kobiet będących w grupie ryzyka zagrożeniem wystąpienia depresji poporodowej,
  • wsparcie psychologiczne poporodowe,
  • psychoedukację.

 

>> Dowiedz się więcej o psychoterapii okołoporodowej

>> Sprawdź nasze działania z zakresu położnictwa