Aklimatyzacja i termoregulacja w tropikach

Problemy aklimatyzacji i termoregulacji w tropiku (udar cieplny). Aklimatyzacja - proces prowadzący do zmian w organizmie, w wyniku których wzrasta tolerancja na działanie temperatury otoczenia.

Najuciążliwszym i potencjalnie szkodliwym dla człowieka klimatem jest klimat równikowy, który charakteryzuje się bardzo wysokimi temperaturami (35-40-45˚C) i wysoką wilgotnością względną, do 100% (w południe). Jeszcze wyższe temperatury w ciągu dnia charakteryzują porę suchą w klimacie zwrotnikowym (do 50-56˚), jednak niska wilgotność względna (1-5%) pozwala przy odpowiednio dużej podaży płynów (10-12 litrów na dobę) na w miarę normalne funkcjonowanie organizmu ludzkiego. Należy jednak pamiętać o nocnych spadkach temperatury do 0˚C, które są m.in. skutkiem prawie całkowitego braku pary wodnej w powietrzu.

Szczególnym powikłaniem ekspozycji organizmu na wysoką temperaturę otoczenia jest udar cieplny, będący skutkiem ustania wydzielania potu w gorącym mikroklimacie. Objawia się on wysoką temperaturą ciała, osłabieniem, nudnościami, sennością, Skóra jest czerwona, sucha, gorąca. Akcja serca oscyluje w granicach 100 - 120 uderzeń/minutę, a częstość oddechów 25-30/minutę. Udar cieplny jest potencjalnym stanem zagrożenia życia i wymaga natychmiastowego ochłodzenia organizmu (temperatura powinna być kontrolowana w odbycie).