Diabetologia jest dziedziną medycyny zajmującą się leczeniem cukrzycy i jej powikłań.
Cukrzyca jest przewlekłym stanem chorobowym, którego zespół objawów jest konsekwencją zaburzeń przede wszystkim gospodarki węglowodanowej w organizmie. Charakteryzuje się hiperglikemią (czyli podwyższonym poziomem glukozy we krwi), będącą wynikiem defektu produkcji lub działania insuliny wydzielanej przez komórki beta trzustki.
Ze względu na przyczynę i przebieg choroby, można wyróżnić cukrzycę typu 1, typu 2, cukrzycę ciężarnych i inne.
Komórki naszego organizmu zamieniają glukozę, którą dostarczamy wraz z pożywieniem w energię, potrzebną do przeprowadzania wszystkich procesów życiowych. Aby jednak glukoza mogła zostać efektywnie przekształcona potrzebna jest hormon trzustkowy – insulina.
Najczęściej występującą odmianą jest cukrzyca typu 2 (tzw. insulinooporność).
Chorzy są mało wrażliwi na działanie insuliny. Dodatkowo po pewnym jednak czasie wydzielanie insuliny spada, na skutek uszkodzenia wysp Langerhansa trzustki.Cukrzyca typu 2 występuje najczęściej u osób starszych, z otyłością lub innymi zaburzeniami metabolicznymi. Otyłość, zwłaszcza nadmiar tkanki tłuszczowej w okolicy brzusznej, powoduje oporność na insulinę.
Cukrzyca typu I jest spowodowana rzeczywistym brakiem insuliny, który spowodowany jest uszkodzeniem miejsc wydzielania hormonu – wysp Langerhansa trzustki. Choroba pojawia się najczęściej w bardzo młodym wieku i wymaga stałego podawania insuliny.
Za normoglikemię, czyli poziom cukru we krwi u zdrowego człowieka, przyjmuje się przedział 60–99 mg/dl.
Niższe stężenie glukozy oznacza hipoglikemię, a wyższe oznacza (dane WHO) stan przedcukrzycowy lub cukrzycę.
Ważne! Nasza strona internetowa stosuje pliki cookies, tzw. ciasteczka. Kliknij zgadzam się, aby
niniejsza informacja nie pojawiała się lub kliknij polityka prywatności,aby dowiedzieć się, jak
zarządzać plikami cookies za pośrednictwem swojej przeglądarki internetowej.
Polityka prywatności.